Insulinooporność – jak diagnozować?

Można powiedzieć, że insulinooporność to dolegliwość XXI wieku. W naszym gabinecie prawie co druga osoba boryka się z IO. Na całe szczęście za pomocą odpowiedniej diety, aktywności fizycznej i zmiany stylu życia, można cofnąć to schorzenie. Niestety nieleczona insulinooporność może doprowadzić do wielu poważnych schorzeń, takich jak choroby sercowo-naczyniowe, zaburzenia hormonalne m.in. PCOS, czyli zespół policystycznych jajników, czy nawet niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Jeśli czujesz, że insulinooporność towarzyszy również Tobie, sprawdź jakie badania wykonać, aby to potwierdzić.

Czy dietetyk może zdiagnozować insulinooporność?

Do jakiego lekarza udać się w celu diagnostyki insulinooporności?

Jakie badania wykonać, aby potwierdzić insulinooporność?

Badania, które potwierdzają IO, jest doustny test obciążenia glukozą, czyli tzw. Krzywa glukozo-insulinowa oraz wskaźnik HOMAIR.

Jak to wygląda w praktyce?

Doustny test obciążenia glukozą jest bardzo obciążającym badaniem, dlatego o jego wykonaniu powinien zadecydować lekarz na podstawie wyników innych badań oraz objawów towarzyszących.

Gdy do naszego gabinetu trafia Pacjent, którego objawy wskazują na IO, w pierwszej kolejności prosimy o oznaczenie stężenia glukozy i insuliny na czczo. Pamiętajcie, że oznaczenie glukozy i insuliny powinno być w tym samym czasie, z tej samej próbki krwi. Czyli idąc na badania, nie oznaczamy tylko glukozy, a za kilka dni insuliny. W takim przypadku wynik będzie niewiarygodny!

Mam już wynik ze stężenia glukozy i insuliny, co dalej?

Otrzymany wynik należy podstawić do wzoru i obliczyć wskaźnik HOMA-IR

HOMA­IR = insulinemia na czczo (mU/ml) × glikemia na czczo (mmol/l) / 22,5

Insulinooporność diagnozujemy, gdy wskaźnik HOMA-IR przekracza wartość 2, niektóre źródła podają, że insulinooporność występuje już wtedy, gdy HOMAIR > 1.

Jeśli Twój wynik wynosi między 1-2, a do tego masz objawy insulinooporności (przeczytasz o nich tutaj), skonsultuj się z lekarzem, a do dietetyka udaj się, aby zweryfikować swój styl życia i sposób jedzenia!

Jeśli mimo diety, sportu i zmiany stylu życia Twoje samopoczucie się nie zmieni, to wtedy lekarz zapewne skieruje Cię na badanie OGTT (doustny test obciążenia glikozą).

Jaki jest prawidłowy wynik glukozy?

Prawidłowy wynik stężenia glukoza na czczo, czyli tzw. Wynosi od 70 do 99 mg/dL. Gdy wynik wynosi powyżej 100, jest to niepokojące i warto udać się do lekarza w celu dalszej diagnostyki. Gdy cukier wyniesie >126 wtedy diagnozowana jest cukrzyca.

Poziom glukozy na czczo:
• 70–99 mg% (mg/dL) – wynik prawidłowy
100–125 mg% (mg/dL) – nietolerancja glukozy (stan przedcukrzycowy)
>126 mg% (mg/dL) – cukrzyca

Jaki jest prawidłowy wynik insuliny?

Normy laboratoryjne na insulinę są bardzo różne, w niektórych laboratoriach widełki kończą się nawet na wartości 25 mIU/l. Mimo to insulinooporność bardzo często zaczyna się, gdy insulina wynosi powyżej 10 mIU/l – najlepiej, gdyby Twój wynik inuliny nie przekraczał tej wartości.

Interpretacja wyniku glukozy i insuliny zależy również od wieku, inaczej będziemy interpretować wyniki u nastolatki, której układ hormonalny cały czas dojrzewa, inaczej u kobiety, która chce zajść w ciążę, a inaczej u osoby starszej.

Jeśli została u Ciebie zdiagnozowana insulinooporność, koniecznie zainteresuj się zmianą stylu życia! Tutaj przeczytasz o najważniejszych zasadach diety w insulinooporności.

Podsumowując

• Najprostszym i najszybszym badaniem, w celu sprawdzenia ryzyka insulinooporności jest wyliczenie wskaźniku HOMAIR, czyli oznaczamy na czczo stężenie glukozy i insuliny, a następnie wyliczamy HOMAIR – tutaj znajdziesz zniżkę na badania do Śląskich Laboratoriów Analitycznych.
• Gdy wynik HOMAIR wyjdzie >2 prawdopodobnie mamy insulinooporność, udaj się do lekarza rodzinnego lub diabetologa, endokrynologa, ginekologa w celu dalszej diagnostyki.
• Test obciążenia glukozą jest bardzo inwazyjnym i obciążającym badaniem, nie zaleca się jego wykonywania częściej niż raz na 1-2 lata.
• Zmiana stylu życia i odpowiednia dieta są kluczowe przy leczeniu insulinooporności.